Wim Reijnders dirigeert het HVE sinds 2006. Hij besteedt veel aandacht aan koorklank, stemvorming en expressiviteit. Hij is bij zijn repertoire keuze steeds op zoek naar werken die niet door iedereen al gezongen worden.
Wim Reijnders (1958) studeerde aan het Maastrichts conservatorium af in de vakken schoolmuziek/amv en zang. Daarnaast studeerde hij enkele jaren harmonie/fanfare- en koordirectie. Na zijn studie volgde hij masterclasses bij Jos van Veldhoven (koordirectie) en had hij les van Marius van Altena (zang). Sinds zijn zeventiende is hij werkzaam als dirigent; in de beginjaren kinderkoren en kerkkoren, later de traditionele gemengde koren en mannenkoren. Momenteel is hij muziekdocent op enkele basisscholen. Verder dirigeert hij de koren Canzonetta uit Nijmegen, De Nachtegaal uit Waalre en De Burchtsanghers uit Doornenburg. Naast het dirigeren is hij ook actief als koorzanger bij het professionele kamerkoor Ad Mosam en als zangpedagoog bij kamerkoor Cantate uit Venlo.
Hieronder vind je een interview met Wim door het Nijmeegs Mannenkoor uit 2005
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Wim Reijnders: De koorklank is helder, verre van loom. |
|
|
|
|
|
|
|
Een kind van de 70er jaren is hij; hij draagt baard en snor, heeft donkerkrullend haar en stond met zijn één-meterzestig (schatting van de redactie) gedurende de herfst
van 2005 “op de bok” van het Nijmeegs Mannen-koor.
|
|
|
|
Hij woont in het Noordlimburgse dorp Horst, nabij Sevenum, met vrouw en twee kinderen: dochter Anne (7) en zoon Luuk (5). Samen met zijn echtgenote deelt hij de zorg voor hun kinderen; hij bestiert het huishouden en runt het gezin gedurende de maandag en dinsdag; op woensdag, donderdag en vrijdag staat hij “voor de klas”. Hij is vakleerkracht muziek aan een basisschool en dat is in “onderwijsland” meer uitzondering dan regel; het muziekonderwijs wordt op deze Limburgse basisschool in ieder geval au serieux genomen. Wim: Ik werd tijdens de zomervakantie door Dion Ritten gebeld met de vraag of ik tot en met november leiding zou willen geven aan het Nijmeegs Mannenkoor. Dion heeft me uitgelegd dat het koor tot die periode graag met gastdirigenten werkt. Ik heb die uitnodiging zonder aarzeling aanvaard: het is een buitenkans aan zo’n groot mannenkoor leiding te mogen geven.
F: Je kende Dion Ritten? Je kende het Nijmeegs Mannenkoor?
F: Je hebt al ervaring met een mannenkoor?
F: Veel verschillen tussen koren en muziekgenres?
F: Het concertprogramma vergt een gedegen voorbereiding.
F: Wat zijn, na een viertal repetities, je ervaringen met ons koor?
F: Zelf ben je een bas-bariton; je richt je opmerkelijk veel tot deze stemgroepen?
F: Wat vind je van het nu in te studeren repertoire?
|
||
|
Tekst: Harrie Daudt |
||
|
uit: Fortissimo, december 2005 |
Afgelopen zaterdag zijn Mieke Mol, Mieke Bonn, Harrie Berkers en ik naar de bijeenkomst geweest ter herdenking van het overlijden van onze oud-dirigent Gerard van de Pas. Hij was 7 jaar dirigent van het HVE, Eigenlijk kun je zeggen dat het HVE in ons 30-jarig bestaan door drie dirigenten is gevormd: Ton Slegers (1985-1995), Gerard van de Pas (1997-2004) en sinds 2006 Wim Reijnders. Daartussen waren er dirigenten die niet erg pasten bij het koor, en dus vlug weer verdwenen.
Behalve van het HVE was Gerard ook dirigent van het koor Marcando in Nuenen. En verder was hij al jaren dirigent van het koor van de parochie Onze Lieve Vrouw in Helmond. Daar was hij ook organist. Toen het hem wat teveel werd: zijn werk als logopedist en drie koren, heeft hij afscheid genomen van het HVE. Marcando heeft hij geleid tot vorig jaar, toen het niet langer meer kon.
In het jubileumboekje van het HVE vertelt Gerard over wat hij als hoogtepunten beleefde bij het HVE: het dubbelconcert met Marcando, het concert op de binnenplaats van het kasteel, samen met mimespelers, het jubileumconcert in 2000 met stukken van Vivaldi en Purcell, en vooral de verschillende uitvoeringen van de Mattheus Passie van Schütz.
De herdenkingsdienst voor Gerard werd gehouden in een vrijwel geheel bezet Speelhuis in Helmond. Het Speelhuis in Helmond is nu gevestigd in de Onze Lieve Vrouwe kerk, waar Gerard dus vele jaren het koor heeft geleid en het orgel heeft bespeeld.
Tijdens de herdenkingsbijeenkomst werd er veel gezongen door drie koren die aanwezig waren: Marcando, het parochiekoor (dat kennelijk nog steeds bestaat ondanks de sluiting van de kerk) en het Sons kamerkoor, dat Gerard de laatste jaren ook dirigeerde. O.a. werd gezongen "Man that is born of a woman" van Purcell, ons natuurlijk welbekend. Bij het komende passieconcert zingen we het weer, maar dan in de versie van John Rutter.
Het was een waardige en warme afscheidsbijeenkomst, waar o.a. enkele keren naar voren kwam dat Gerard tot op het laatst belangstelling bleef houden voor zijn omgeving, de mensen om hem heen, zodat een bezoek aan hem niet "zwaar" was. Levenskunst noem je dat. Ook wij hebben hem ervaren als een dirigent met niet alleen een passie voor de muziek, maar ook met een warme belangstelling voor de sociale en persoonlijke aspecten.
Ton Slegers had het HVE opgericht en was 10 jaar een bevlogen dirigent. Hem opvolgen was geen eenvoudige opgave. De eerste poging faalde. Maar Gerard kon de uitdaging met ons aan. Anders dan Ton, maar het koor is er aan gegroeid. Hij is, helaas, te jong overleden. We herdenken hem in dankbaarheid en wensen Mieke en hun kinderen veel sterkte om zonder hem verder te leven.
Kees Smedema